خیلی به ندرت پیش میاد که تحقیقات بیومکانیکی جرمشناسی، تا اینکه زمان قابل توجهی از وقوع حادثه گذشته باشد، شروع بشن. چون ممکنه شرایط در محلِ وقوع حادثه تغییر کرده باشد، تجزیه و تحلیل، روی سوابق جمع آوری شده در تحقیقاتِ حادثه تکیه و اطلاعات رو تحتِ اصول بیومکانیک جمع آوری میکنن. این اغلب به عنوانِ بازسازی حادثه شناخته میشود و منجر به ایجاد سناریویِ بیومکانیکیِ صحیح میشود که به نظر حرفهایِ تجزیه و تحلیل کننده، توضیح میدهد چه اتفاقی افتاده است. این ممکنه حتا شامل نظریهای در مورد اینکه چرا یک سناریوی جایگزین توسط یک تجزیه و تحلیلگر دیگر یا توسط مدعی اتفاق نیفتاده باشد.
ادامه مطلب ...در این فصل
بیومکانیکِ جرم شناسانه از اصول بیومکانیک، برای پاسخگویی به سوالاتی که در حوزه قانونِ کیفری و دیوانی مطرح میشوند، استفاده میکند. پاسخ ها، پیامدهای قانونی دارند. در یک پرونده کیفری، مانند یک تحقیق درباره یک حمله یا قتل، تجزیه و تحلیل، برای توصیفِ وضعیتِ مربوط به عملِ جنایتِ مزعوم و برای توضیح اینکه چگونه رخ داده، استفاده میشود. این سوال که آیا فرد متهم، قادر به انجامِ فیزیکیِ عمل بوده یا خیرهم معمولاً بررسی میشود. در یک پرونده دیوانی، هدف، توصیف علت آسیبهای ایجادشده در یک حادثه است. یک اختلاف، در مورد اینکه چگونه آسیبها وارد شدهاند، باید حل شود و تجزیه و تحلیل، برای تصمیمگیری در مورد اینکه اِشکال ازطراحی یا روشها بوده یا نه، تا مدعی علیه (متهم) رو مسئول و موظف به جبرانِ خسارت به خواهان (متهم کننده) کنه، استفاده میشود.
بیومکانیک جرم شناسانه، بخشی از تشخیص، درمان یا مدیریت پزشکیِ آسیبها نیست - این مسئولیت جامعه پزشکی است. بیومکانیک جرم شناسانه، تصمیم به مسئولیت پذیری نمیگیرد و وارد مسایلی مثل قانونی بودنِ یه عمل نمیشه - اونها مسوولیتهای روند قانونی ن. به جاش، نتیجه یک تجزیه و تحلیل جرم شناسانه، یک جور نظر حرفهای، در مورد اتفاقیه که رخ داده، و نظریهای است که توسط اصول بیومکانیک پشتیبانی میشود.
در این فصل، من بهصورت خلاصه، مراحل مربوط به یک تجزیه و تحلیل جرم شناسانه را توضیح میدم و مثالهایی از اِعمالِ تجزیه و تحلیل، ارائه میکنم. این فصل، فقط یک مرور مختصر از یک زمینهِ رو به رشد است - کتابهای کاملی در این زمینه نوشته شدهاند. اگر علاقهمندید که بیشتر بدانید، کتاب "مکانیک جرم شناسانه Forensic Biomechanics"، نوشته Jules Kieser، Michael Taylor و Debra Carr (از Wiley) را بررسی کنید.
تعادل برای بیشتر ما، چیزی نیست که بخوایم بهش فکر کنیم. حفظِ قامتِ عمودی برای انسانها در واقع چالشی قابل توجه ه، اما سیستم عصبی-عضلانی ما برای این کار حسابی سازگار شده. با این حال، هنگامی که حفظِ تعادل به خطر میافتد، مردم بیشتر خطرِ افتادن و آسیب های بعدی رو دارن.
بیومکانیک پایهای حالت ایستاده، به صورت گرافیکی در شکل ۳-۱۸ آمده است. انسانی که عمودی ایستاده است، بی حرکت نیست. از آنجا که مرکز گرانش بدن انسان در ارتفاع حدود سطح کمر (برای اطلاعات بیشتر در مورد مرکز گرانش، به فصل ۸ مراجعه کنید) قرار دارد، انسان عمودی، به جلو و عقب تاب میخوره، به دور محوری که از مفصل مچش میگذره (که در شکل، با نماد ∘ نشان داده شده است) میچرخد. تاب خوردن، یک نوع سرعت زاویهای است (که در فصل ۹ توضیح داده شده است) و در شکل، با نماد ω و پیکانی که جهت تاب خوردن را نشان میدهد مشخص شده.
این توضیحِ بیومکانیکِ گیاهِ لوبیا نیست (گرچه بیومکانیک میوهها و سبزیجات، یک حوزه فعالِ تحقیقاتی است). به جاش، این بخش، برخی از تحقیقات مربوط به طراحی کلاهها برای محافظت از سرهای ما در برابر لرزشهای مغزی توضیح میدهد.
مغز توسط یه بافت همبندِ محکم، درون جمجمه آویخته شده و توسط لایهی نازکی از مایع (یا دقیقتر، مایع مغزی نخاعی) احاطه شده. هنگامی که سر حرکت میکند، مغز همراه با آن حرکت میکند. زمانی که جمجمه سرعتش کم میشه، بافت همبند و مایع مغزی نخاعی حرکت مغز را کند می کنند.
یک لرزش مغزی (concussion) یک رویداد بیومکانیکی است. از نظر مکانیکی، یک نیروی خارجی که به سرِ در حال حرکت اعمال میشود، باعث کاهش سریعِ سرعتش میشود (شتاب بالا)، اما بافت همبند و مایع مغزی نخاعی، قادر به کاهش سرعت مغز درون جمجمه نیستند. مغز در حال حرکت، به سطح داخلی جمجمه میرسد. این نیرو، بین جمجمه و مغز، مغز را کبود میکند و اتصالات بین نورونها را مختل میکند.
ادامه مطلب ...دویدن یک شیوهٔ رایج از حرکت ه. دویدن در ورزشهای مختلف استفاده میشه، و به تنهایی، فعالیتِ تفریحیِ رایج برای میلیونها نفره. متأسفانه، با وجود مزایایش برای تندرستیِ قلبی-عروقی، دوندگان همچنان از انواع مختلفِ آسیبهایِ اضافه کاریِ ناشی از بارگذاریِ تکراری با هر تماس با زمین رنج میبرند.
دویدن، موضوع قابل توجه تحقیقات در بیومکانیک بوده. بخش قابل توجهی از تحقیقات اولیه شامل تجزیه و تحلیل سینماتیک توصیفیِ دویدن، با استفاده از ضبط فیلمیِ دوندگان و تمرکز بر دامنه حرکتِ زاویهای در مفاصلِ مچ پا، زانو و باسن و هماهنگیِ زمانی عملکردهای مشترک مفاصل بوده.
همانطور که پلتفرمهای نیرو (که در فصل ۱۷ توضیح داده شده است) به طور گسترده در بیومکانیک استفاده شدند، تحقیقات روی تاریخچه نیرو-زمانِ نیروهایِ واکنشیِ زمین، در مرحلهٔ "حمایتی" دویدن (زمانی که پا با زمین تماس میگیرد تا زمانی که انگشتان پا زمین را ترک میکنند) متمرکز شد.
ادامه مطلب ...