۳/۴ - ارجاع سطوح و محور ها

یک سیستم سطح و محوری برای توضیح حرکت بدن انسان استفاده میشه (و سیستم رو میشه برای استفاده در هر بدن زنده ای بسط داد). این سیستم رو تو این بخش توضیح میدم. 

۳/۵ - توضیح حرکت:کینه ماتیک

کینه ماتیک یه شاخه از مکانیکه که حرکت (یه تغییر تو موقعیت بدن، در طول یه بازه زمانی) رو توضیح میده. کینه ماتیک جنبه های فضایی (حرکت در فضا) و تمپورال (زمانی) حرکت رو توضیح میده و کاری با نیرو هایی که سبب حرکت میشن، نداره. کینه ماتیک حرکت، جزییات چیزایی هستن که موقع اجرا میبینین.

اندازه گیری های ساده کینه ماتیک شامل، کجا، چقدر دور، با چه سرعت، و اینکه بدن داره سرعت میگیره یا از سرعتش کاسته میشه، میشن. جانبه های زمانی شامل، کی، برای چه مدتی، و توالی بخش های حرکت میشه، مثل توالی عمل های مفصل. 

۳/۳ - توجه به موقعیت های بدن

عبارات موقعیتی زیر، غالبا برای مشخص کردن محل نسبی بخش های مختلف بدن، ماهیچه ها، نقاط عطف استخوان، و دیگر بافت هاست:

آنتریور: جلوی، یا به سمت جلو بدن

پستریور: پشت، به سمت عقب بدن

اینفه ریور: زیر یا پایین تر، یا دورتر از کله

لته رال: به سمت کنار، یا دورتر از خط وسط بدن

میدیال: به سمت وسط، یا نزدیک خط وسط بدن

عمیق: دورتر، نسبت به سطح بدن

سطحی: نزدیکت به سطح بدن

دیستال: دورتر از نقطه مرجع

پراکسیمال: نزدیکتر به نقطه مرجع

دیستال و پراکسیمال معمولا برای مشخص کردن موقعیت نسبی مفصل یا بخش های بازو و پا استفاده میشود. مثلا:

دست شما نسبت به ساعد، دیستال و بازو نسبت به ساعد، پراکسیمال است.

زانو، نسبت به باسن، دیستال است و زانو نسبت به مچ، پراکسیمال است.

۳/۲ - استاندارد کردن فریم مرجع

کل بدن و بخش های بدن یک فرد توی جهت مختلف میتونه حرکت کنه و این، استاندارد کردن توضیح حرکت رو طلب میکنه. مثلا، اگه بهتون بگن که دستتون رو بالا ببرید، میتونین به صورت کشیده جلوی بدنتون بالا ببریدش یا اینکه در خارج از بدنتون این کار رو انجام بدین. در هر صورت، دست شما بالا میره، اما گیج کننده است که با یه دستور، دو جور دست شما حرکت کرده.

شکل ۱-۳ یه بدن انسان رو در حالت آناتومیکی نشون میده که دستها کشیده و کف دست ها رو به جلو ه و پاها به اندازه عرض شانه باز هستن. حالت آناتومیکی، حالت استاندارد مرجع برای توضیح بدنه، با اینکه یه حالت ایستادن طبیعی نیست.

۳/۱ - اندازه گیری عددها و بردارها

دو عبارت مهم در بیومکانیک، عدد و بردار است. این عبارات، به ویژگی های چیز هائی اشاره میکند که قابل اندازه گیری یا دادن مقدار، بوسیله یک عدد است. چیز های زیادی رو توی بیومکانیک میشه اندازه گرفت.

کمیت عددی، چیزیه که میشه در موردش گفت "چه قدر".یه کمیت عددی مهم، جرم هست که نشون میده بدن چقدر ماده داره. در بیومکانیک، جرم به طور معمول، به صورت کیلوگرم (kg) اندازه گیری میشه. سایر مقادیر عددی شامل فاصله و اسپید هستن، که هردوشون حرکت یه بدن رو اندازه میگیرن.

یه مقدار برداری، هم با مقدار و هم با جهتش توضیح داده میشه. یکی از مهم ترین مقادیر برداری در بیومکانیک، نیرو هست که یه فشار یا کشش ه که تمایل داره حرکت بدن تو تغییر بده. سایر مقادیر برداری شامل جابجایی، سرعت و شتاب هستن، که اندازه گیری های اولیه توی کینه ماتیک (توضیح حرکت یه بدن) هستن.

مقادیر برداری رو با فلش نشون داده میشن، با نوک پیکان که نشون دهنده جهت اون مقدار و اندازه فلش که نشون دهنده شدت اون مقداره. دو ابزار اولیه برای کار با بردار ها توی بیومکانیک اینها هستن:

وضوح بردار: بردار هارو میشه به بخش هایی تقسیم کرد، معمولا یه بخش افقی و یه بخش عمودی (یا بخش های x و y) که به صورت ۹۰ درجه ای هم عمل میکنن. به این روند میگن رزولوشن بردار، که توابع مثلثاتی سینوس، کوسینوس و تانژانت رو هم میشه روشون اعمال کرد. تو فصل ۲، توابع مثلثاتی و طریقه استفاده از SOH CAH TOA رو موقع حل بردار براتون توضیح دادم.

ترکیب بردار: بهتون اجازه میده که دو تا بردار مختلف رو به  یه دونه بردار حاصل تبدیل کنین. تو فصل ۲، بهتون گفتم که چجوری ترکیب بردار از قضیه فیثاغورس و تابع مثلثاتی تانژانت برعکس برای درست کردن یه حاصل جمع از بردار ها استفاده میشه.

روند ترکیب بردار رو میشه به چندین بردار بسط داد. کافیه که برای همشون، بخش افقی و عمودی تعریف کنیم و همه وفوق هارو با هم و همه عمود هارو هم با هم جمع کنیم و از همون قانون های دو بردار متعامد استفاده کنیم.